piątek, 31 grudnia 2010

Zacznij używać klawisza Win




Zauważyłem, że wiele osób po przejściu na Ubuntu nie używa już tzw. "przycisku windows" [klawisza Super], za pomocą którego w systemie z Redmond otwiera się menu START.
Ja sam często korzystam z laptopa w podróży i ciężko mi było trafić za pomocą toughpad'a w menu, dlatego ponownie zacząłem korzystać z tego przycisku.

Aby to ustawić wybierz System->Preferencje->Skróty klawiszowe i tam kliknij "Wyświetlanie głównego menu panelu", a następnie przycisk Super.

Jeśli wolisz pracować w terminalu, wpisz w nim:

gconftool-2 --set /apps/metacity/global_keybindings/panel_main_menu --type string "Super_L"

środa, 22 grudnia 2010

Szybka lista plików


Czasami, gdy odwiedzają mnie znajomi chcą ode mnie skopiować jakąś muzykę lub ebooki, ale trudno im od razu określić co konkretnie ich interesuje.

Dlatego czasem wysyłam im listę plików, które posiadam w formie pliku txt. Oczywiście żmudną i męczącą [czytać "głupią"] pracą byłoby wpisywanie wszystkich folderów i plików do pliku.

Dlatego polecam otworzyć terminal w folderze, którego listę chcemy zrobić i wpisać:

ls -R >> nazwa_pliku_listy.txt

gdzie:
ls <- polecenie wypisania plików i katalogów zawartych w danym folderze
-R <- opcja powodująca wypisanie także zawartości podkatalogów
>> <- przekierowanie strumienia wyjścia do pliku

dla ciekawskich powiem, że zmiana rozszerzenia na .html powoduje powstanie niemal nieczytelnej strony www, zaś .pdf nie działa - PDFy wymagają innego kodowania.

poniedziałek, 13 grudnia 2010

OpenOffice zapisuje w doc




Wiele osób, które namawiałem na Ubuntu [lub gdy już nie miałem sił - tylko na OpenOffice pod Windows] wyrażało wątpliwość, czy będzie mogło korzystać z dokumentów z Word'a.


Moje doświadczenie wskazuje na to, że często trudniej jest otworzyć plik .doc w poszczególnych wersjach Microsoft Office niż w OOo [skrót od OpenOffice.org].

Mały problem może natomiast nastręczać zapis z OOo do pliku .doc - należy pamiętać o wybraniu właściwego rozszerzenia, po czym program pyta nas czy na pewno chcemy wykorzystać ten format, czy może wolimy wrócić do formatu otwartego .odt.

Powtarzanie tej czynności wielokrotnie może być męczące, a także możemy o niej zapomnieć i np. szef czy profesor nie będzie mógł otworzyć naszej pracy - zmieńmy więc domyślny format zapisu!

Po otworzeniu OpenOffic'a klikamy zakładkę Narzędzia->Opcje... , a tam w menu po lewej wybieramy "Ładuj/Załaduj" i Ogólne. Znajdziemy tam pole "Zawsze zapisuj jako", gdzie po prostu ustawiamy interesujący nas format [Najpopularniejszy według mnie jest "Microsoft Word 97/2000/XP].

sobota, 4 grudnia 2010

Kompilacja programów




Obracam się czasami w środowisku studentów, którzy piszą oprogramowanie - wydaje mi się, że mają pewne niewypowiedziane obawy co do pisania kodu i kompilacji programów w danym języku. Gdy sam zaczynałem pracować na Ubuntu cały dzień spędziłem na zrozumieniu banalnych podstaw uruchamiania tych narzędzi, dlatego napiszę innym jak to się robi:-)

Najlepszy przyjaciel - gedit!
Zwykły edytor tekstu jakim jest gedit wystarczy do pisania kodów programów w jednym z 77 języków. Program sam rozpoznaje składnię języka, więc nam pozostaje jedynie włączyć numerowanie wierszy w karcie "Widok" okna "Preferencje" z zakładki "Edycja".

Opiszę kompilację języków, których sam używałem. Poszczególne kody skompilujemy za pomocą odpowiednich programów, jeśli nie zostały one dostarczone wraz z systemem, terminal sam podpowie jakimi poleceniami je zainstalować.


TurboPascal
Plik źródłowy zapisujemy z rozszerzeniem .pas
Następnie otwieramy terminal w katalogu, gdzie znajduje się nasz kod i wykonujemy:
gpc plik_źródłowy.pas

Gotowy program uruchamiamy wpisując:
./plik_programu

C
Plik źródłowy zapisujemy z rozszerzeniem .cpp
Następnie otwieramy terminal w katalogu, gdzie znajduje się nasz kod i wykonujemy:
gcc plik_źródłowy.c -o plik_programu

Gotowy program uruchamiamy wpisując:
./plik_programu.o


C++
Plik źródłowy zapisujemy z rozszerzeniem .cpp
Następnie otwieramy terminal w katalogu, gdzie znajduje się nasz kod i wykonujemy:
g++ plik_źródłowy.cpp -o plik_programu

w obu powyższych przypadkach "-o" pozwala nadać nazwę plikowi wynikowemu

Gotowy program uruchamiamy wpisując:
./plik_programu


JAVA
Plik źródłowy zapisujemy z rozszerzeniem .java
Następnie otwieramy terminal w katalogu, gdzie znajduje się nasz kod i wykonujemy:
javac PlikŹródłowy.java

Gotowy program uruchamiamy wpisując:
java PlikŹródła


robię to niechętnie, bo źle mi się kojarzy, ale wypada opisać także inny język "akademicki" jakim jest:

.NET / C#
Plik źródłowy zapisujemy z rozszerzeniem .cs
Następnie otwieramy terminal w katalogu, gdzie znajduje się nasz kod i wykonujemy:
gmcs plik_źródłowy.cs

Gotowy program uruchamiamy wpisując:
mono plik_źródłowy.exe